HİDE

Grid

GRID_STYLE
false
TRUE

blog

HIDE_BLOG

Classic Header

{fbt_classic_header}

Header Ad

HABERLER

latest

HIRSIZ İHBARI-AŞIRI KOMİK HİKAYE

Benim ortanca kız yeni doğmuş, elde avuçta beş kuruş yok. Allah'tan doğuma bir hafta kala yeşil kart çıkarmayı başardım da hastanede ...


Benim ortanca kız yeni doğmuş, elde avuçta beş kuruş yok. Allah'tan doğuma bir hafta kala yeşil kart çıkarmayı başardım da hastanede rehin kalmadım. Durum o kadar kötü yani.

Daha bir haftalık lohusayım. Kucağımda bebeğim, bir de 7 yaşında oğlum. Kıt kanaat idare ediyoruz. Allah'tan mevsim yaz. Havalar sıcak. Isınma derdi yok. Apartmanın 2. katında kiracıyız. 2. kat dediğime bakmayın, bodrum kat üstü. Mutfağımız sadece mutfak değil, ayrıca oturduğumuz oda. Camı kırık. Yaklaşık 1 aydır taktıramıyoruz. Pencerede demir var ondan bu rahatlık diye düşünmeyin. Demir de yok. Allah'a emanet yaşıyoruz.

Bir de elektrik faturasını aylardır ödeyemediğimizden gelip saati söküp gittiler. Kaldık mı karanlıkta. Para yok. Gidip saati geri alamıyoruz. Bakkaldan son kalan paramızla ince beyaz mumlardan aldık. Onlarla idare ediyoruz. Kayınvalidemlerin maddi durumları epey iyi. Ama bu durumu onlara söylemiyorum. Zaten  hiç bir zaman sıkıntılarını söyleyip, başkalarından medet uman biri olmadım.

Bütün bu yazdıklarımdan sonra, aşırı komik hikaye nereden çıkacak diye bekliyorsunuz değil mi? Sıkı durun geliyor...

Artık mumlarımız da bitti. Sokak lambasının kör ışığında idare ediyoruz. Böyle böyle 3 haftamızı atlattık. Eşim geç saatlerde geliyor, karanlıkta kös kös oturmak sıkıcı tabi... Neyse, olayın yaşandığı güne gelelim. O sabah eşim kahvaltıda:

-Hatun, bu gün çocukları da al annemlere git. Ben de akşam yemeğine gelirim. Yatma vakti döneriz. Kaç zamandır karanlıkta oturuyosun, iyi gelir.

-Tamam, gideriz... De, dolmuş parası?

-Ben vericem. Güveç yapın. Çok zamandır yemedim, aklıma vurdu.

-Yaparız tamam da, sen gelmezsin. Bak iki çocukla orda bekletme beni. Sonra onlara karşı yine ben mahcup oluyorum.

-La ne bekletmesi. Gelicem dedim işte... Allah Allah...

Aldım çocukları gittim kayınvalidemlere. Ohhh, akşam oldu, ortalık yaldır yaldır. Allah eksikliğini göstermesin valla karanlıkta vakit geçirmek çok zor. Güveç hazır, sofrayı kurduk. Ama benim heriften eser yok. Bekle Allah bekle... Yok. Gelmedi.

Ben üzgün, kırgın... Oturduk artık mecbur yedik içtik. İçten içe gelecek diyorum. Gelmemesi imkansız. Çünkü evin kapısını çift kilitledim. Cam kırık olabilir ama kapı önemli yani... Onda anahtar yok. Dışarda da yatamayacağına göre. Kesin gelecek.

Ama gelmedi. Sabaha kadar bekledim, gelmedi... Nasıl öfkeliyim. Burnumdan soluyorum. Sabahın 8'i oldu, aldım çocukları döndüm eve. Açtım kapıyı, söylene söylene girdim içeri. Evde olmasına imkan yok ya hani... Aaaa bi baktım yatakta uyuyoo. Hem de horul horul. Cinlerim tepeme çıktı. Sen misin beni sabaha kadar bekleten... Aklımdan ne kötü şeyler geçti haberin var mı? Açtım ağzımı yumdum gözümü. Büyük olay çıkardım. Ama asıl olay dün gece yaşanmış. Bilmiyorum ki o sırada...

Bizimki kahvede okey dönerken saatin kaç olduğunu unutmuş. Çıkmış kahveden dolmuşa binip gelecek, ama o saatte dolmuş ne arar. O zamanlar geceleri dolmuşlar çalışmazdı buralarda. Kös kös dönmüş gelmiş eve. Ama anahtarı yok. Jeton o zaman düşmüş.

Söve söve yönelmiş kırık penceli mutfağa. Bodrum katının demirlerine tırmanıp girmiş eve. Tam karşımızdaki apartmanda, kendi aramızda mahallenin muhtarı dediğimiz, karikatürlerde bile abartmışlar diyebileceğimiz kadar abartılı meraklı bi komşumuz var. Gece gündüz evleri gözetleyen bi hanım idi kendisi kulakları çınlasın. Eşimin pencereden girmesi onun radarına yakalanmış.

Bizimki eve girince zifiri karanlık, yakmış çakmağını. Geçmiş soyunup dökünmüş. Elinde çakmak dolanıyo evin içinde. Aradan yarım saat geçmiş geçmemiş kapı yumruklanmaya başlamış. Sonraki diyaloglar şöyle gelişmiş:

-Aç kapıyı! Polis!

!!!

Bizimki panik.

-Buyrun. Memur bey bişey mi oldu?

-Lan dalga mı geçiyosun? Aç kapıyı!!!

-Şeeeyy... Kem... Küm... Ben kapıyı açamam.

-Aç dedim ula! Apartmanın çevresi sarılı. Bi yere kaçamazsın. Güzellikle teslim ol!

-Ama açamam kapıyı.

-Lan ne demek açamam. Kırdırma biza kapıyı!!!

-Ben bu evin sahibiyim.

-Kesin öyledir. Aç ulan!

-Balkona geçiyorum, oraya gelin. Ben bu evin sahibiyim! Valla sahibiyim!

Koştur koştur balkona geçmiş. Polis arabaları kapıda. Balkonun altında polisler.

-Aha çıktı. Kaldır kollarını!

-Bi dakka. Ben bu evin sahibiyim. Hırsız değilim.

-Niye kapıyı açmıyosun o zaman lan! Işıkları yak! Yüzünü görelim! Ellerini indirme!

Işıklar!!!! Hangi ışıklar? Onlar addaya gideli ay olu uleyin...

-Açamam. Işıklar yanmıyo.

-Ne demek yanmıyo. Kapıyı açsana. Manyakmısın sen?

-Kapı açılmıyo. Eşim annemlere gitmiş. Şehir dışındaydım. Gelince...

-Lan oğlum masal okuma bize. Hadi kapı kilitli, ışıkları niye açmıyon lan. Evde fenerle dolaşıp araklamacaaaa... Yeme bizi.

O sıra üst kat komşumuz Asiye gürültüye uyanıp koşmuş balkona. Bu arada ihbarı yapan meraklı hatun da balkondan film izler gibi izliyo tabi...

Asiye:

-Abi, hayırdır ne oluyo?

Eşim sevinçle,

-Laaaa, laaa Asiyeee! Gözüne gideyim, de daaaa. Ben ha bu evin sahibi değil miyim?

-Heee. Ne oldu ki?

Polis şaşkın:

-Siz bu adamı tanıyomusunuz hanfendi?

Asiye daha şaşkın:

-Eveet. Niye ki?

-Bu evde mi oturuyo bu adam?

-Heee. Burda oturuyyii. Bi şey mi oldu?

Polis bu kez dönmüş bizimkine:

-Laaa ilahe illallah. Bu nasıl iş laaa. Aç kapıyı açamam, yak lambayı yakamam. Adam bi de evin sahibi çıktı. Daaa neler göreceezz. Bi de pencereden girmiş. Ya bak ha bu işeee.... Tövbe tövbee.....


YASAL UYARIBLOĞUMDAKİ TÜM HİKAYELER BECERİKLİ KADIN'IN -HATİCE ÖZTÜRK- NOTER ONAYLI ÇALIŞMASIDIR. BÖLÜMLERİN HERHANGİ BİR YERDE İZİNSİZ YAYINLANMASI, KOPYALANMASI, DAĞITILMASI, PAYLAŞILMASI VB DURUMLARDA HUKUKİ SÜREÇ BAŞLATILACAKTIR.

LİNK PAYLAŞIMI YAPABİLİRSİNİZ. LİNK PAYLAŞIMLARINDA HERHANGİ BİR YASAL SORUN YOKTUR.




4 yorum

  1. kemal avcıNisan 08, 2020

    Buruk ve sonunda gülümseten bir hikaye..

    YanıtlaSil
  2. Becerikli KadınNisan 08, 2020

    Zaman geçince çekilen sıkıntıların esprili yönlerini hatırlamak güzel oluyor 😊

    YanıtlaSil
  3. Yaşamdan YazılarNisan 12, 2020

    O kadar aksiliğin üst üste gelmesi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Becerikli KadınNisan 13, 2020

      Sormayın... Gerçi burası Trabzon, böylesi işler hep olur buralarda 😅

      Sil

Yorumunuz için teşekkür ederim.